به نظر می رسد که این از عادات شیطانی است که از بین نمی رود. و الگوی اتخاذ شده برای بد جلوه دادن ایران، نمونه ای از رفتار کشورهای آلوده به ارتباط با رژیم اسراییل است.

از زمان سرنگونی وفادارترین رژیم حامی آمریکا و اسرائیل در سال ۱۹۷۹ که شاه در رأس آن بود، هیچ یک از این دو کشور و نه متحدان غربی و مستبد عرب آنها به توطئه علیه ایران پایان نداده اند.

تسلیح ضد انقلابیون، به راه انداختن جنگی هشت ساله توسط عراق در دوران حکومت صدام حسین که آنها را تا دندان مسلح کردند، دامن زدن به نزاع های داخلی، و ترور رهبران و دانشمندان، بخشی از تلاش های ناموفق آنها برای بی ثبات کردن و تجزیه ایران بود. با این حال، آنها هنوز دست از این تلاش های خود برنداشته اند. آخرین تلاش آنها برای تضعیف ایران در سازمان ملل صورت گرفت. کشورهای سرکش کانادا، آمریکا و رژیم آپارتاید اسرائیل، با استفاده از صحنه بین المللی برای جمع آوری رای علیه ایران، امیدوار بودند که با تصویب قطعنامه ای علیه ایران، حمایت همه جانبه را به دست آورند.

شکست آنها در آرای داده شده منعکس شده است: تنها ۷۹ رأی از ۱۸۰ رأی به آنها مثبت بود. ۷۱ رای نیز ممتنع و ۳۰ رای مخالف تصویب این طرح بودند. تعجب آور نیست که اکثر کشورهای عضو می دانند که هدف از قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل که حاوی ادعاهایی در مورد به اصطلاح "نقض حقوق بشر" است، صرفاً محکوم کردن و زیر فشار قرار دادن ایران است.

جای تعجب نیست که ایران به شدت وضعیت اسف بار حقوق بشر خود کانادا را محکوم کرده است. این کشور از دولت ترودو خواست تا به همدستی خود در جنایات اسرائیل علیه فلسطینیان پایان دهد. کانادا هرگز اتحاد خود را با رژیم آپارتاید صهیونیسم که شامل تجارت سلاح های کشتار جمعی می شود، پنهان نکرده است.

سعید خطیب زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران این اظهارات را یک روز پس از قطعنامه بیان کرد و نقض حقوق بشر کانادا در مورد جمعیت بومیان آن کشور را محکوم کرد.

تروریسم اسرائیل و سرکوب وحشیانه حقوق فلسطینیان نه تنها به خوبی شناخته شده و مستند است، رژیم صهیونیستی راست گرای کنونی آن چه را که بسیاری از منتقدان آن را "نسل کشی فزاینده" نامیده اند، تشدید کرده است. به لطف سازمان‌های غیردولتی داخلی مانند بتسیلم[۱] و سایرین، شواهدی که سیاست‌های وحشیانه اسرائیل را نشان می دهد، جمع‌آوری شده است.

علاوه بر این، بسیاری از روزنامه‌نگاران اسرائیلی و همچنین دانشگاهیان و تاریخ‌دانان در مورد افشای زمین‌خواری‌های غیرقانونی، شهرک‌ سازی های نژادپرستانه، بازداشت بدون محاکمه، شکنجه و قتل‌های روزانه رژیم بسیار نوشته‌ اند و به مبارزات خود ادامه می‌دهند.

اسرائیل برای انحراف اذهان عمومی از سیاست‌های فاسد خود که از قضا در تضاد مستقیم با منشور سازمان ملل است، منابع عظیمی را گسترش می‌دهد تا از طریق «اطلاعات» جعلی بر متحدان غربی تأثیر بگذارد و آنها را علیه ایران بشوراند.

لازم به ذکر است که رژیم های وابسته عرب نیز در لابی گری که بر اساس پیمان های امنیتی است، دخیل هستند. این مسئله روشن می سازد که چگونه و چرا «عادی‌سازی روابط» در آفریقا با همدستی مراکش و سودان به آغاز شده است. آمریکا مشکلات بزرگی برای خودش دارد. همانطور که در خشم گسترده در میان جمعیت سیاهپوست نشان داده شده است که باعث ایجاد جنبش جان سیاه پوستان مهم است ([۲] BLM)، نژادپرستی از همه مهمتر است. این موضوعی جداگانه نیست. تفاوت های عظیم بین فقیر، حاشیه نشین، بی بضاعت، بیکار و ثروتمند و قدرتمند در پیشرفته ترین اقتصاد جهان، گویای سطوح عمیق نابرابری در آمریکا است.

با این حال، این سه کشور که ابرهای سیاهی بر سرشان سایه افکنده است و دست‌هایی که به خون بی‌گناهان آلوده است، با وقاحت، ایران را به نقض حقوق بشر متهم کنند.

جای تعجب نیست که خطیب زاده استدلال می کند که «اتهامات بی اساس» علیه جمهوری اسلامی مبتنی بر «اطلاعات نادرست و کلی گویی های غیر صادقانه» است.

او به درستی اظهار داشت که این قطعنامه بر اساس «آرای ضعیف و پراکنده که بیشتر آنها تحت فشار سیاسی و تهدیدهای مختلف تصویب شده است».

این که آنها نتوانسته اند حمایت یکپارچه کشورهای عضو و تنها کسری از آراء موافق را به دست آورند، نشان دهنده شکستی فاجعه بار است. با این حال انتظار می رود این رژیم ها با دامن زدن به نفرت و سوء ظن به کوچک شمردن ایران ادامه دهند.

نتایج نشان می‌دهند که علاوه بر تعداد انگشت شماری از فتنه انگیزان مخالف ایران، اکثر کشورهای عضو، جمهوری اسلامی را دارای ارزش‌های قوی، تنوع فرهنگی سالم، قوانین صحیح و تعهد عمیق به حمایت از حقوق بشر می‌دانند و به آن احترام می‌گذارند.

منبع:

https://mediareviewnet.com/۲۰۲۱/۱۱/ganging-up-against-iran-at-un-fails-dismally/